امیرکبیر هم که باشی، اصلاحات مذهبی کار دستت می‌دهد!
نگارنده : حامد محمدپور
سعید نیک‌پور در نقش امیرکبیر
نه تاسیس مدرسه دارالفنون، نه چاپ روزنامه وقایع اتفاقیه و نه حتی مقابله با رشوه‌خواری درباریان؛ آنچه حکم به پایان کار امیرکبیر داد اصلاحات مذهبی بود که عامه مردم را با حکومتیان برای مخالفت با امیرکبیر همصدا کرد.
تاریخ فا به نقل از خبرگزاری میراث فرهنگی ـ اصلاحات اجتماعی و اقتصادی و حتی نظامی، نمی‌توانست آن‌قدر کفه ترازو را به نفع مخالفان امیرکبیر سنگین کند که بتوانند پروژه برکناری او را اجرا کنند. چراکه این صدراعظم ناصرالدین‌شاه از مقبولیت مردمی برخوردار بود و هرگونه برخوردی با او، می‌توانست واکنش شدید مردمی را در پی داشته باشد.
اما آنچه سبب شد عامه مردم با درباریان برای برکنار امیرکبیر همصدا شده و دیگر میلی به بودن امیر نداشته باشند، اصلاحات مذهبی امیرکبیر بود. اصلاحات مذهبی از جمله اقدامات برجسته امیرکبیر بود که با هدف زدودن خرافه از چهره مذهب صورت گرفت. منع مجالس قمه‌زنی و اصلاحات اساسی از جمله اقدامات این پروسه بود. حال با توجه به اینکه همواره آن قسمت‌هایی از مذهب که آمیخته به خرافه می‌شود برای عامه مردم جذاب‌تر است و گاهی از اصل مهم‌تر می‌شود، حذف این خرافه‌ها، نارضایتی ضمنی همان عامه را به همراه داشت تا اینکه مخالفتی با برکناری امیرکبیر نکردند.
مجلس منحل شد، روزنامه‌ها توقیف
با شروع جنگ جهانی اول، دولتهای روسیه و انگلستان کوشیدند ایران را در جنگ بر ضد آلمان وارد کنند و ارتش خود را از مرزهای جنوبی و شمالی وارد ایران کردند. دولت وقت هم برای جلوگیری از نیروهای مهاجم، ناتوان بود. مجلس‌نشینان آن زمانی در واکنش به نادیده گرفته شدن تمامیت ارضی ایران، برای تحصن به سمت قم حرکت کردند تا عملاً مجلس سوم به پایان برسد. به دنبال تعطیلی مجلس سوم، مطبوعات وقت هم توقیف شدند تا در خلال جنگ جهانی اول ایران کشوری باشد که نه مجلس داشت نه روزنامه.
سعید حبیب‌اله
منبع: خبرگزاری میراث فرهنگی
افکار و عقاید خود را با دیگران به اشتراک بگذارید:
