روزی که فرهاد دوم وارثان اسكندر را از آسيا بيرون راند
در آخرين ماه تابستان 129 پيش از ميلاد و طبق بعضي از تاريخها، نهم سپتامبر این سال، فرهاد دوم شاه اشكاني در جنگي كه با سلوكيها در سوريه كرد، براي هميشه وارثان اسكندر مقدوني را از آسيا بيرون راند و شكست ايران از ارتش اسكندر تلافي شد. در اين جنگ 17 هزار سلوكي كشته و 12 هزار و هفتصد تن اسير شدند و اين اسراء هرگز آزاد نشدند. علت پيروزي اسكندر مقدوني بر هخامنشيان اين بود كه در نخستين جنگ، فرماندهان محلی ارتش (و به احتمال زیاد با موافقت شاه هخامنشي وقت – داريوش سوم) عمدتا از جنگجویان مزدور خارجي (مرسنر) استفاده كرده بودند.
درسي كه جهان از اين جنگ گرفت اين بود كه در جنگهاي دفاعي، بايد صرفا از سربازان داخلي استفاده شود كه بدانند شكست آنها برابر است با تصرف وطنشان توسط بيگانه و انهدام عزیزانشان و بنابراين، تا آخرين نفس پايداري خواهند كرد. از آن پس دولتها از جنگجوی مزدور تنها در تعرّض به ساير ملل استفاده كردند تا دست اين افراد براي غارت باز باشد و به طمع غنيمت بهتر بجنگند.
پژوهش: نوشيروان کيهاني زاده – iranianshistoryonthisday
