تاریخچه “هفت سین” یا “هفت شین “
نگارنده: بارانمهر
زمان ساسانیان هفت شین رسم متداول مردم ایران شد و شمشاد در کنار بقیه شین هاى نوروزى، به نشانه سبزى و جاودانگى برسر سفره قرارگرفت. بعد از سقوط ساسانیان وقتى که مردم ایران اسلام را پذیرفتند، سعى کردند که سنت ها و آیین هاى باستانى خود را هم حفظ کنند.
اما نمادهای هفت شین
در آغاز سال نو برای آنکه سالی پر از اندیشه های پاک داشته باشند ، 7شین را به نماد یا سَنبُل اندیشه ی پاک در سفره ی خویش قرار می دادند تا آن سال را آنگونه بگذرانند و از هر کدام از شین ها ، اندکی بر زبان خود می گذاشتند چرا که بر این باور بودند همانگونه که سالی را آغاز کنند تا پایان نیز همانگونه خواهند بود.
1- شمع : به نماد اینکه زندگیشان همیشه پرنور و روشن باشد ، چرا که ایرانیان از دیرباز آتش و روشنی را پرتوی از خداوند می دانستند.
2- شیر : برای آنکه زندگیشان پربرکت و سرشار از بخشایش پروردگار باشد ، چرا که اولین خوراکی که از پروردگار به انسان ارزانی گشته شیر مادر است.
3- شکر : به نماد آنکه زندگی شیرین تا پایان سال داشته باشند.
4- شوری : برای آنکه نمک زندگیشان بیشتر گردد.
5- شراب : شراب می نوشیدند و سال را به شادی آغاز می کردند تا شادیشان تا پایان سال پابرجا باشد.
6- شاهی : شاهی را شاه همه ی گیاهان و سبزیجات می دانستند و از آنجا که گیاهخواری از آغاز در ایران باستان رواج داشت ، برای پرهیز از کشتن چهارپایان ، سال را با خوردن گیاه آغاز می کردند.
7- شاهنامه : شاهنامه چه از زمانی که فردوسی آن را گردآوری نکرده بود و چه پس از گردآوری ، همیشه بر روی سفره ی 7 شین بود تا مردم از داستانهای آن در آغاز سال ، یکی خوانده و درس زندگی بیاموزند.
یکی از دلایل تغییر هفت شین ، در دین اسلام «شراب» حرام اعلام شده بود، آنها، خواهر و همزاد شراب را که سرکه» مى شد انتخاب کردند و اینگونه شین به سین تغییر پیداکرد.
لینک این مطلب در تالار گفتمان تاریخی تاریخ فا:
موضوع: تاریخچه “هفت سین” یا “هفت شین “
افکار و عقاید خود را با دیگران در تالار گفتمان تاریخ فا به اشتراک بگذارید و همچنین از کتابخانهو نگارخانه تاریخی این تارنما دیدن فرمائید:
با تاریخ فـا ، مرجع تاریخ و تمدن ایران و جهان باستان همراه باشید…
ممنون خیلی آموزنده است
یعنی با تمام وجود تاسف می خورم وقتی می بینم شما می دانید که در اسلام شراب حرام است ولی نمی دانید پیش ازآن در ایران(حتی تا سده ی 8 قمری) به شراب باده یا می گفته می شدهاست. یا مثلاً نمی دانید شمع کلمه عربیست و یا ….. پدر آمرزیده من گمان میکردم این سایت یک حرف هایی دارد برای گفتن.
درود بر شما دوست گرامی
همه ی ما دلسوز زبان مادریمان هستیم. اما ایراداتی که شما گرفتید غیر منطقی هستند و این تارنما با وجود علاقه ی شدیدی که به پالایش زبان پارسی دارد، برای قابل درک شدن متن و توجه به فهم خواننده، باید از زبان رایج و متدوال جامعه استفاده کند و همانطور که خودتان اشاره کردید تا سده هشتم به شراب باده میگفتند. اما در جامعه ی امروز ما استفاده کامل از این لغات در یک جمله امکان پذیر نیست و باید به مرور زمان این جایگزینی انجام گیرد.
در متنی که خودتان در انتقاد از تارنمای تاریخ فا نگاشته اید، سرشار از کلمات بیگانه است، کلماتی که هزاران سال در واژگان پارسی آمیخته شده و جدا کردن و پالایش تمام این لغات کاری غیر ممکن و مضحک می باشد.
در پایان از اینکه نظر خود را بیان کردید سپاسگذارم…