روزه در اناجيل اربعه
مسأله روزه از جمله مسائل و موضوعاتي است كه به عنوان احكام عبادي در اناجيل وارد شده كه به وجود اين مسأله در ميان پيروان مسيح و آيين او دلالت دارد كه ذيلاً به آن اشاره مي شود:
روزه گرفتن مسيح:
«آنگاه عيسي به دست روح به بيابان برده شد تا ابليس او را تجربه نمايد. و چون چهل شبانه روز روزه داشت آخر گرسنه گرديده پس تجربه كنند نزد او آمده گفت اگر پسر خدا هستي بگو تا اين سنگها نان شود. در جواب گفت مكتوب است انسان نه محض نان زيست مي كند بلكه به هر كلمه اي كه از دهان خدا صادر گردد.»(انجيل متي، باب چهارم4-1)
پرهيز از ريا در روزه داري:
«اا چون روزه داريد مانند رياكاران ترشرو نباشيد زيرا كه صورت خويش را تغيير مي دهند تا در نظر مردم روز دار نمايند هر آينه به شما مي گويم اجر خود را يافته اند. ليكن تو چون روزه داري سر خود را تدهين كن و روي خود را بشوي تا در نظر مردم روزه دار ننمايي بلكه در حضور پدرت كه در نهان است و پدر نهان بين تو، ترا آشكارا جزا خواهد داد.» (انجيل متي، باب ششم، 18-16)
در اين قسمت از انجيل متي، علاوه بر اشاره به اصل وجود روزه داري در آيين و تعليمات مسيح، به اخلاق روزه داري اشاره شده است و اينكه در زمان روزه داري به واسطة ترشرويي و گرسنگي به شدت از رياي در ان بپرهيزيد زيرا كه اجرتان ضايع خواهد شد. بلكه برعكس در هنگام روزه داري، به خاطر پرهيز از رياكاري سر و روي خود را مرتب و معطر كن تا آنكه دچار ريا نشوي و در برابر اين تواضع، پروردگارنهابين، تو را آشكارا پاداش دهد.
روزه گرفتن ]يحيي[ و شاگردان يحيي:
«آنگاه شاگردان يحيي نزد وي آمده گفتند چون است كه ما و فريسيان روزة بسيار مي داريم لكن شاگردان تو روزه نمي دارند. عيسي بديشان گفت آيا پسران خانة عروسي مادامي كه داماد با ايشان است مي توانند ماتم كنند ولكن ايامي مي آيد كه داماد از ايشان گرفته شود در آن هنگان روزه خواهند داشت.» (انجيل متي، باب نهم، 15 و 14) و نيز در اين قسمت نيز فقط به اصل روزه از زمان يحيي و پس از آن اشاره شده است.
دعا و روزه شرط توفيق:
«اما شاگردان نزد عيسي آمده در خلوت از او پرسيدند چرا ما نتوانسيم او را بيرون كنيم. عيسي ايشان را گفت به سبب بي ايماني شما زيرا هر آينه به شما مي گويم اگر ايمان به اندازة دانة خردلي مي داشتيد بدين كوه مي گفتيد از اينجا بدين جا منتقل شو البته منتقل مي شد و هيچ امري بر شما محال نمي بود. ليكن اين جنس جز به دعا و روزه بيرون نمي رود.»(انجيل متي، باب هفدهم، 21-19)
روزه گرفتن پيروان مسيح:
«و زني نبيه بود حنا نام دختر فنوئيل از سبط اشير بسيار سالخورده كه از زمان بكارت هفت سال با شوهر بسر برده بود. و قريب به هشتاد و چهار سال بود كه او بيوه گشته از هيكل جدا نمي شد بلكه شبانه روز به روزه و مناجات در عبادت مشغول مي بود.» (انجيل لوقا، باب دوم، 37 و 36).
«آن فريسي ايستاده بدين طور با خود دعا كرد كه خدايا ترا شكر مي كنم كه مثل ساير مردم حريص و ظالم و زناكار نيستم و نه مثل باجگير، هر هفته اي دو مرتبه روزه مي دارم و از آنچه پيدا مي كنم ده يك مي دهم.» (انجيل لوقا، باب هجدهم،12-11)
در اين دو فراز از انجيل لوقا، به اين نكته اشاره شده كه مطابق تعاليم عيسي مسيح در تشريع روزه پيروان آن حضرت نيز به اين امر مهم، اهتمام مي ورزيدند.
همچنانكه در اين چند فراز از اناجيل اربعه، ذكر شده، فقط به اصل وجود روزه در تعاليم مسيح و اقدام پيروان يحيي و عيسي به امر روزه اشاره شده است بدون آنكه به شرايط، حدود و كيفيت روزه در عقايد مسيح اشاره شده باشد.
منبع: تاریخ فا
لینک این نوشته در تالار گفتمان:
http://forum.tarikhfa.ir/thread6320.html#post24676
افکار و عقاید خود را با دیگران در تالار گفتمان تاریخ فا به اشتراک بگذالرید:
http://forum.tarikhfa.ir/forum.php