پانایرانیسم
پانایرانیسم عقیدهای سیاسی است مبتنی بر اتحاد کلیه اقوام و تیرههای ایرانی[۱] شامل آذربایجانیها، آسیها، بلوچها، زازاها، کردها، پشتونها، هزارهها، لرها ،تاجیکها، قزلباشها و به طور کلی تمامی اقوام ایرانی ساکن در فلات ایران. پان ایرانیسم بر خلاف مکتبهای فکری دیگر که دارای پیشوند «پان» هستند، یک مکتب عینی (اوبژکیتو) است که واقعیت تاریخی دارد. در حالی که مکتبهایی مانند پانعربیسم، پانترکیسم، پانژرمنیسم و پاناسلامیسم، مفاهیمی ذهنی (سوبژکتیو) هستند، یعنی بیان آرزوها و خواستههااند.[۲]
نامگذاری
واژه پانایرانیسم برای نخستین بار در سال ۱۳۰۶، توسط محمود افشار یزدی بنیانگذار موقوفات دکتر محمود افشار یزدی، وارد فرهنگ واژگان سیاسی ایران شد. [نیازمند منبع] روز پانزدهم شهریور ۱۳۲۶ خورشیدی مکتب پانایرانیسم در شهر تهران بنیان گذاری شد. محمود افشار اندیشه پان-ایرانیسم را برای دفاع از تمامیت ارضی ایران در مقابله حملات پان ترکیسم و پان عربیسم پیشنهاد کرد.[۴]
احزاب
تا سال ۱۳۳۲ بر بنیاد اندیشه پانایرانیسم سه حزب تشکیل شد. «پرچمداران پان ایرانیسم» به رهبری محمد مهرداد، «حزب ملت ایران» بر بنیاد پان ایرانیسم به رهبری داریوش فروهر و «حزب پان ایرانیست» به رهبری محسن پزشکپور.[۵]
تجزیه ایران
محمود افشار یزدی پان ایرانیسم را اینگونه تعریف میکند:
پانایرانیسم در نظر من باید «ایدهآل» و هدف اشتراک مساعی تمام ساکنین قلمرو زبان فارسی باشد در حفظ زبان و ادبیات مشترک باستانی. منظورم اتحاد کلیه ایرانینژادان – فارسها، افغانها،لرهاو آذریها، کردها، بلوچها، تاجیکها و غیره – است برای حفظ و احترام تاریخ چند هزار سال مشترک و زبان ادبی و ادبیات مشترک. هیچ وقت عقلای ایران اندیشه اینکه به خاک کشورهای دیگر تجاوز کنند را در مخیله خود نداشتهاند. همیشه حرف این بودهاست که ما باید از لحاظ ارضی وضع کنونی خود را نگاه داریم و استوار کنیم.پانایرانیسم ما باید جنبه دفاعی و فرهنگی داشته باشد نه تهاجمی. به این معنی که در برابر «پان»های دیگر، مانند پانتورانیسم یا پانعربیسم که قصد تجاوز از حدود ارضی خود دارند، مقاومت داشته باشیم.[۶]
حزب پان ایرانیست جنبش را اینگونه معرفی میکند:
پانایرانیسم وحدت و هماهنگی همهٴ تیرههای ایرانی است در جهت استقرار حاکمیت ملت ایران.ملت بزرگ ایران دارای یک وطن، یک تاریخ، یک فرهنگ، و آداب و رسوم میباشد. پراکندگی، تفرقه و تشتت، و وضع کنونی به ملت ایران تحمیل شدهاست. پانایرانیسم نهضت وحدت طلب ملت ایران است. پانایرانیسم جنبشی است سازنده و خلاق. نظامی است نوین بر اساس هدفهای پرفروز تاریخ ایرانزمین. پانایرانیسم راهی است برای ملت ایران برای رهایی و وحدت.[۷]
ایران بزرگ
مهدی توکلی اندیشمند ایرانی ، یکی از اعضای پان ایرانیسم در مورد ایران بزرگ میگوید :
طی یک صد سال گذشته و از سال ۱۱۹۲ خورشیدی (۱۸۱۳ میلادی)، ایران دچار یک رشته تجزیهشدهاست و به دنبال هر تجزیه، باقی ماندهٔ سرزمین، نام «ایران» را نگاه داشتهاست.تمامی کشورهایی که نژادهای ایرانی دارند باید با یکدیگر متحد شوند و ایران بزرگ را بسازند.آنچه به نام ایراننامیده میشود، ایران نیست. باید ایران را در مفهوم واقعی آن به هم میهنان خود بشناسانیم. سبب ضعف و ناتوانی واحدی که امروز به عنوان ایران از آن نام میبرند، واحدی که امروز به نام افغانستان از آن نام میبرند، واحدی که امروز به نام قفقاز زیر چنگ روسها افتاده، دلیل ضعف و ناتوانی مناطقی که آنها را به نام جعلی «ترکستان روس» مینامند، ایناست که از یک دیگر جدا افتادهاند. پس راه نجات، رسیدن به وحدت و یگانگی است.مناطقی مانند افغانستان ، تاجیکستان و مناطق تاجیک نشین چین باید به ایران بپیوندند. مناطق کردنشین ترکیه ، سوریه و عراق باید به ایرانبپیوندند.آذری ها و ارمنی های قفقاز نیز همینطور.به نظر من انجام این حرکت در برابر حرکت هایی که قصد تجاوز ارضی دارند مانند پان عربیسم یا پان ترکیسم لازم است تا در کنار برادران اریاییمان از تمدن اریاییمان دفاع کنیم.
پانویس
- فرهنگ معین جلد پنجم صفحه ۳۳۱
- محسنی، محمدرضا. پان ترکیسم، ایران و آذربایجان. انتشارات سمرقند، ۱۳۸۹، صص 5-9.(پیشگفتار: دکتر هوشنگ طالع)
- درفش مکتب پان ایرانیسم
- AHMAD ASHRAF, “IRANIAN IDENTITY IN THE 19TH AND 20TH CENTURIES”, Encyclopædia Iranica. Also accessible here:[1]. Excerpt: “Afšār, a political scientist, pioneered systematic scholarly treatment of various aspects of Iranian national identity, territorial integrity, and national unity. An influential nationalist, he also displayed a strong
- احزاب و گروههای سیاسی ایران از ۱۳۲۰تا کودتای ۱۳۳۲». وبگاه پژوهشکده باقرالعلوم. بازبینیشده در ۲ مارس ۲۰۱۲.
- افغاننامه، دکتر محمود افشار یزدی، جلد سوم، چاپ تهران، ١٣۶١ خورشیدی، صفحات ۴٧۵ تا ۴٨٢
- برگرفته از «ضد استعمار» نشریه داخلی حزب پانایرانیست، سال دوم، شماره ١٣، فروردین ١٣٧٨
منبع
- کتاب:تاریخچه مکتب پان ایرانیسم – نویسنده:طالع، هوشنگ – ناشر: سمرقند – ISBN:X-۹-۹۲۷۵۶-۹۶۴
باسلام. برام خیلی جالب بود دید جدیدی به روم بازشد.درخصوص ایران با آنچه تابحال شنیده بودم متاوت بود.نیاز به تحقیق ومطالعه این تفکرات شما دارم.راهنمایی بفرمایید.
با سپاس
عالی بود.