نگاهی به تاریخ فلسطین
نگارنده : ایرانمهر
كنعانیان در 2500، عبرانیان در 1805 و فلسطینیان در 1184 ق.م به ارض كنعان در آمدند. كشتار و جنگ های بسیار داخلی، عبرانیان را از پیروزی نهایی بر آن دو تا عصر حضرت داوود (ع) بازداشت، ولی دوران پیروزی نهایی بر آن دو تا عصر حضرت داوود (ع) بازداشت، ولی دوران پیروزی آنان نیز زودگذر بود؛ زیرا پس از حضرت داوود (ع) و سلیمان (ع)، میان قوم بنی اسرائیل اختلاف افتاد و دو دولت یهودی (اسرائیل و یهودا ) پدید آمدند و به جنگ با یكدیگر و همسایگان خویش پرداختند. سرانجام این دو دولت، به ترتیب در 921 و 701 ق.م مغلوب آشوریان شدند. بابلیان پس از پیروزی بر آشوریان، متصرفات آنان در فلسطین را نیز به دست آوردند. در برابر، فارسیان بر بابلیان پیروز شدند و كوروش، یهودیان اسیر بخت نصر را به ارض كنعان بازگرداند. پس از آن، قدس بارها میان مقدونیان، مصریان، رومیان، ایرانیان و … دست به دست شد.
بنابراین، یهود، اهالی اصلی فلسطین نیستند، بلكه چند صباحی در آن زیسته اند، و حتی در آن تمدنی بنا نكرده و بیشتر به خونریزی مشغول بوده اند. چنین رفتاری تا حدودی ریشه در دستورهای تحریف شده دینی آنان دارد. در كتاب مذهبی آنان می خوانیم: و اگر با تو صلح نكرده با تو جنگ نمایند پس آن را محاصره كن، و چون یهوه خدایت آن را به دست تو بسپارد جمیع ذكوراتش را به دم شمشیر بكش. لیكن زنان و اطفال و بهایم و آنچه در شهر باشد یعنی تمامی غنیمتش را برای خود به تاراج ببر و غنایم دشمنان خود را كه یهوه خدایت به تو دهد، بخور. با ظهور اسلام، كوشش هایی از سوی مسلمانان برای تصرف فلسطین صورت گرفت كه سرانجام در زمان عمر به ثمر نشست. نتیجه این كه، فلسطین به منطقه ای اسلامی تبدیل شد و به ترتیب تحت حاكمیت بنی امیه، بنی عباس، طولونیه، فاطمیان، قرامطه و سلجوقیان درآمد. در سال 1095 م. پاپ اوربن و پترس راهب، مسیحیان را برای تصرف قدس فراخواندند.
این امر منجر به آغاز یك سلسله جنگ ( جنگهای صلیبی ) شد كه تا 1291م. ادامه یافت، و طی آن، قدس چند بار به اشغال مسیحیان درآمد. اما از 1291م. تا 1918م. قدس، جز در مدتی كوتاه كه توسط فرانسویان و مصریان اشغال شد، در تصرف عثمانیان بود. شریف حسین ( شریف مكه ) با اعتماد به قول سر هانری مك ماهاناز (1914 تا 1916م. نائب شاه و نماینده انگلیس در مصر بود. مصر از 1882م. تحت اشغال انگلیسی ها قرار داشت.) مبنی بر كمك انگلیس به استقلال اعراب، در 1915م. وارد جنگ علیه عثمانی شد، و سهم بزرگی از پیروزی متفقین را به خود اختصاص داد. اما انگلیسی ها بر اساس قرار داد سایكس ـ پیكو ـ منعقد در 1916م. ـ بخش وسیعی از ممالك عربی و از جمله فلسطین را در اختیار گرفتند، و سپس بر پایه اعلامیه بالفور ـ صادر شده در 1917م. فلسطین را برای تشكیل وطن ملی یهود، به صهیونیست ها وعده دادند.
سرانجام، به رغم مخالفت اعراب، كنفرانس سان ریمو (شورای عالی متفقین 1920م. ) فلسطین را به شراط اجرای اعلامیه بالفور به تحت حمایت انگلیس در آورد. در 1922م. جامعه ملل نیز كفالت فلسطین از سوی انگیس را، كه متضمن تشكیل وطن ملی یهود، به رسمیت شناختن آژانس یهود، مشروع دانستن صهیونیسم و پذیرش مهاجرت یهودیان به فلسطین بود، تصویب كرد. این اقدامات زمینه های تاسیس دولت اسرائیل در 1948م. را فراهم آورد.
تاریخ نوین :
سرآغاز تاریخ نوین فلسطین، ریشه در تولد نامشروع اسرائیل و حوادث پس از آن دارد. برخی از مهمترین حوادث این مقطع تاریخی عبارتند از:
اعلام موجودیت اسرائیل: سازمان ملل متحده به درخواست دولت انگلیس، به منظور بررسی مساله فلسطین و آینده سیاسی آن، در 2 آوریل 1947 م. تشكیل جلسه داد كه حاصل آن، تصویب طرح تقسیم فلسطین در 29 نوامبر 1947م. به دو كشور ودولت یهودی و عربی و یك منطقه بین المللی (بیت المقدس) تحت نظر آن سازمان بود. اعلام اینطرح و نیز اعلام تصمیم بریتانیا بر خروج فلسطین در 15 مه 1948م.
منجر به تشدید اختلاف میان صهیونیست ها و اعراب فلسطینی شد. سرانجام، صهیونیست ها با پیروزی بر قوای چریكی فلسطینی به رهبری عبدالقادر الحسینی وقاوقچی، در 14 مه 1948 م.
استقلال و تاسیس كشور اسرائیل را اعلام كردند.
جنگ های پنج گانه: به دنبال اعلام استقلال و تاسیس كشور اسرائیل، ارتش كشورهای عربی به آن كشور حمله كردند كه حاصل آن، چیزی جز اشغال 77% خاك فلسطین توسط اسرائیل، سرازیر شدن 875 هزار آواره فلسطینی به كشورهای همجوار، به اكثریت رسیدن جمعیت یهودی فلسطین و تثبیت موقعیت اسرائیل نبود. دستاورد جنگ سوئز 1956م.
گشوده شدن خلیج عقبه بر روی كشتی های اسرائیل بود. در جنگ شش روزه 1967 م.
صحرای سینا، نوار غزه، كرانه غربی رود اردن، ارتفاعات جولان و تمامی اورشلیم (بیت المقدس ) به تصرف اسرائیل در آمد. در جنگ 1973 م. اسرائیل بخش اعظم مناطق اشغالی 1967م. را حفظ كرد. جنگ 1982م.
توسط اسرائیل علیه لبنان و چریك ها از لبنان و اشغال بخشی از جنوب آن از كشور از سوی اسرائیل، به پایان رسید. پیمان های صلح: آثار جنگ 1973م.
مانند ناامیدی رژیم های عربی به شكست اسرائیل، تردید اسرائیل در افسانه شكست ناپذیری خویش در پی شكست اولیه در این جنگ، احساس نیاز روس ها و امریكایی ها به جلب حمایت اعراب و گسترش روابط با آنان و روی كارآمدن حزب كارگر در اسرائیل، موجب گرایش منطقه ای و جهانی به برقراری صلح در خاورمیانه گردید. در این جهت، نختسین گام با برپایی كنفرانس صلح خاورمیانه در ژنو ( 1973م. )برداشته شد كه با انعقاد پیمان كمپ دیوید در 1979 م.
وارد مرحله ای نوین گشت. این پیمان، به معنای به رسمیت شناختن اسرائیل و نادیده گرفتن حقوق مسلم مردم فلسطین بود. مذاكرات صلح خاورمیانه با انعقاد پیمان غزه اریحا در 1993م.
، به نقطه اوج پذیرش موجودیت اسرائیل رسید؛ زیرا بر اساس این پیمان، ساف ( سازمان آزادی بخش فلسطین ) و اسرائیل یكدیگر را به رسمیت شناختند و ایجاد یك دولت خودمختار فلسطینی در كرانه باختری رود اردن و منطقه غزه، مورد تصویب قرار گرفت.
انتفاضه:
ناامیدی مردم از دولت های عربی و ساف برای بازپس گیری فلسطین و تاثیر انقلاب اسلامی ایران، روندی نوین از قیام و مبارزه علیه اسرائیل را پدید آورد كه آنرا « انتفاضه » می خوانند. انتفاضه با هدف رفع اشغال فلسطین، در پاییز 1987م.
با نیروی بسیار پا به عرصه حیات سیاسی گذاشت، به گونه ای كه حكومت های عربی گروههای فلسطینی را به دنباله روی از خود وادار ساخت، و برای نخستین بار، اسرائیل را با خطری جدی از درون رو به رو كرد. بدین سان، اسرائیل برای نخستین بار، موضعی دفاعی برگزید و مهاجرت یهودیان به اسرائیل كاهش یافت. از این رو، اسرائیل كوششی گسترده برای مهار آن آغاز كرد، ولی هیچ یك از این كوشش ها ( مانند تاسیس دولت خودگردان فلسطین ) تاكنون نتوانسته است انتفاضه را سركوب یا متوقف كند.
اهمیت سوق الجیشی
برخلاف آنچه صهیونیست ها ادعا می كنند، طرح نخستین تاسیس یك كشور یهودی در فلسطین، از آنان نیست، بلكه طراحی اصلی، قدرت های استعماری بوده اند. به بیان دیگر، پیشنهاد یهود سازی فلسطین از سوی فرانسه و انگلیس و پیش از توصیه تئودور هرتصل، پایه گذار صهیونیسم ( 1904 م. )
در كنفرانس 1897م. بال سوئیس مطرح شد. این نشان از اهمیت استراتژیك سرزمین فلسطین برای دولت های استعمارگر دارد. فلسطین به دلیل قرار داشتن در قلب امپراتوری عثمانی و مجاورت (با) دریای مدیترانه و كانال سوئز، منطقه بسیار پرمنفعتی برای اروپایی ها به شمار می آمد… (زیرا) كه قلمرو عربی امپراتوری عثمانی بر سر راه های هندوستان و شرق آسیا و خلیج فارس قرار داشت… آمریكا به ویژه در سالهای دهه 1930م.
به اهمیت منافع استراتژیك نفت در عربستان سعودی و خلیج فارس پی برد و … از سوی دیگر كشورهای خاورمیانه و به ویژه جهان عرب می توانستند به بازارهای خوبی جهت مصرف كالاهای امریكا تبدیل شوند. این منافع متقابل باعث شد تا پس از برپایی كنفرانس صهیونیست ها دره تل بیلت مور نیویورك در 1942م.،
دولت امریكا حمایت كامل خود را از سیاست جدید جنبش صهیونیسم برای تبدیل فلسطین به یك كشور یهودی اعلام كند. وانگهی، به اعتراف هرتصل، یهودیان نمایندگان تمدن غرب خواهند بود كه قادرند به گمان او، پاكی نظم و رسوم منزه غرب را به گوشه طاعون زده شرق، یعنی فلسطین، به ارمغان آورند. دولت اسرائیل و سرزمین اسرائیل برای صهیونیست ها نیز از اهمیتی بسیار برخوردار است. جنبش صهیونیسم، دو دلیل تاریخی و مذهبی در رابطه با تاسیس كشور اسرائیل در فلسطین ارائه داده است.
( دلیل اول ) مورخان صهیونیست… معتقدند… تاسیس… اسرائیل… در واقع بازسازی حكومت باستانی قوم یهود است كه در اثر هجوم بیگانگان در سده پنجم قبل از میلاد نابود شد…
( دلیل دوم ) بازگشت یهودیان به فلسطین و بنای دولت جدید… تحقق وعده الهی… (است) كه از سوی خداوند به سوی بنی اسرائیل داده شده است. در بخشی از اعلامیه تاسیس دولت اسرائیل، در این باره آمده است: سرزمین اسرائیل محل ولادت یهود بود. هویت معنوی، مذهبی و ملی آن ها در این جا شكل گرفت. در این جا بود كه به استقلال دست یافتند و فرهنگی خلق كردند كه اهمیت ملی و عالم گیر داشت. در این جا بود كه تورات را نوشته، به جهان عرضه داشتند. اما صهیونیست ها دلایلی معتبر برای تائید ادعاهای تاریخی و مذهبی خویش به دست نداده اند و حتی برخی یهودیان و صهیونیست ها، صحت این ادعاها را رد كرده اند. از دیگر دلایل اهمیت استراتژیك فلسطین اشغالی، همجواری آن با تنگه های استراتژیك جهان است.
اسرائیل در همسایگی با تنگه های بسفر، داردانل، باب المندب و به ویژه، طولانی ترین كانال آبی جهان و كوتاه ترین راه دریایی میان اروپا و آسیا، یعنی تنگه سوئز قرار دارد. حتی فلسطین از طریق ساحلی كوچك در بند ایلات ( عیلات ) واقع در خلیج عقبه، به دریای سرخ و از آن طریق با كانال سوئز مرتبط است؛ كانالی كه اهمیت آنرا می توان از سخنان ارنست رنان، نویسنده مشهور فرانسوی، خطاب به سازنده كانال سوئز، فردینالد دولسپس، دریافت: آنچه شما ساخته اید، نه تنها دو دریا را به هم وصل می كند، بلكه یك كانال ارتباطی بین اقیانوس های دنیاست. اهمیت آن از لحاظ دریانوردی چندان شكوهمند است كه هنگام جنگ هر كس آزرومند در اختیار داشتن آن است.
فلسطین برای جهان اسلام نیز دارای اهمیتی بسیار است؛ زیرا در قلب خاورمیانه و جهان اسلام جای دارد؛ منطقه ای كه طولانی ترین و پیچیده ترین منازعه قرن بیستم میلادی، یعنی اختلاف اعراب و اسرائیل در آن روی داده است. فلسطین، كه در هسته مركزی ممالك عربی واقع است، كشورهای عربی آسیا را به كشورهای عرب زبان افریقا متصل می كند و راه ارتباط و اتصال زمینی جزیره العرب به دریای مدیترانه و اقیانوس ها و كشورهای اروپایی به شمار می رود. از این رو، تاسیس اسرائیل در فلسطین، جهان عرب را به دو بخش جغرافیایی تقسیم و راه ارتباطی آن را قطع كرده است. همچنین، فلسطین زادگاه و زیست گاه شماری از پیامبران الهی، یادآور پیروزی مسلمانان بر صلیبیان و قبله گاه اول و معراج گاه پیامبر اكرم (ص) است. بنابراین، هرگونه ادعا و منازعه بر سرآن، غرور دینی مسلمانان را جریحه دار می كند. چنان كه گذشت، فلسطین زادگاه و آرامگاه بسیاری از پیامبران است؛ مثلاً شهر الخلیل، در 32 كیلومتری جنوب شرقی بیت المقدس، مدفن حضرت ابراهیم (ع)، همسرش ساره، اسحاق و یعقوب (ع) است.
عیسی مسیح (ع) در شهر افراته بیت اللحم در 10 كیلومتری بیت المقدس به دنیا آمده است و در شهر ناصریه زیست و در همان جا به پیامبری رسید. عكا، مركز فعالیت بهائیان دنیاست، و قبر علی محمد میرزا ( علی محمد باب ) در آن جاست، و همچنین، قبر میرزا حسین علی بهاء، امام و پیغمبر دروغین و خدای حزب جاسوس بهائی در شهر حیفاست. بیت المقدس یا اورشلیم (شهر صلح و آرامش )، نزد پیروان سه دین یهودی، مسیحی و اسلام دارای اهمیت است. برخی از مهمترین اماكن مذهبی یهودیان، چون دیوار ندبه، كوه صهیون یا صیون ( پر آفتاب )، مقبره حضرت داوود و سلیمان نبی (ع) در بیت المقدس قرار دارند. مقدس ترین مكان مذهبی و زیارتی مسیحیان، یعنی زادگاه حضرت مسیح (ع) در بیت اللحم است. قدس نخستین قبله مسلمانان و مسجدالاقصی، محل معراج پیامبر است. جمعیت فلسطین اشغالی در 1993م. نیز از 4/81، 1/14،8/2 درصد تشكیل شده است، اما زبان رسمی آنان، عربی و عبری است.
مساحت فلسطین اشغالی 20700 كیلومتر مربع است كه بیش از نیمی از آن فلات و كوه است. از این رو، بیشتر جمعیت فلسطین در مناطق پست و حاصل خیز ساحلی زندگی می كنند. جمعیت اسرائیل غاصب 4882000 نفر است كه سه پنجم آن را جوانان كمتر از 30 سال، به خود اختصاص داده اند. این در حالی است كه یك سوم این جمعیت، یهودیانی هستند كه از دیگر كشورها به اسرائیل مهاجرت كرده اند. برابر، شماری بسیار از جمعیت بومی فلسطین، در كشورهای دیگر آواره اند. هم اكنون این كشور به وسیله نظام جمهوری اداره می شود، و رئیس جمهور به مدت پنج سال از سوی تنها مجلس كشور، كه 120 عضو دارد، انتخاب می گردد، اما طول مدت نمایندگی مجلس، چهار سال است. همچنین، فلسطین اشغالی، از ویژگی های اقتصادی زیر بهره مند است:
1) منابع گازی در بحرالمیت كه پست ترین گودال جهان به شمار می رود، كشف شده است.
2) در حوزه كوچكی در جنوب شرقی اشدود نفت استخراج می شود.
3) یكی از دو لوله ای كه نفت عراق را به مدیترانه می رساند، به بندر حیفا وصل می شود.
4) اسرائیل غاصب در زمینه اقتصادی از پیشرفته ترین كشورهای خاورمیانه است و صنایع آن را الكترونیك، ماشین سازی و اسلحه سازی تشكیل می دهد.
5) بحرالمیت غنی ترین معادن پتاس جهان را دارا است. افزون بر این، منابع غنی منگنز، سدیم، برومین نیز در این دریاچه یافت می شود.
دلایل انتخاب
سران یهود وقتی می دیدند كه در نیمه قرن 19 ، اغلب سرمایه های اروپا و بلكه جهان استعمارزده در اختیار آنها و تشكیلات عظیم و جهانی فراماسونری تابع آنهاست و دولتهای بزرگ و قدرتمند عالم ، كارگزار سیاستهای آنها شده اند ، تصمیم گرفتند كه هدف نهایی خود، یعنی تشكیل حكومت جهانی یهود را عملی نمایند اینجانب سرزمین فلسطین در ابتدا از آن جهت روی دارد كه در واقع سرزمین فلسطین از نظر استراتژیكی و بین المللی نقطه شروع حركت به سوی حكومت جهانی است .
و این اولین دلیل انتخاب این سرزمین برای تشكیل دولت اسرائیل بود . فلسطین به دلیل آنكه محل اتصال سه قاره اروپا ، آفریقا ، آسیا می باشد در طول تاریخ تمام قدرتهای جهان درصد تسلط بر این منطقه بوده اند و هر قدرتی كه بر آن سیطره پیدا می كرد از دست بالا و قدرت و نفوذ فوق العاده ای بر خوردار میباشد و در سیاست جهانی نقش اساسی ایفا می كرده است . انتخاب این منطقه تنها به موقعیت سوق الجیشی و استراتژیك آن محدود نمی شود بلكه از نظر اقلیمی این منطقه از آب و هوای بسیار ملایم و مناسبی بر خوردار است همچنین محل ظهور و بروز ادیان الهی بسیاری در طول تاریخ بوده است و از نظر دینی و تاریخی حایز اهمیت ویژه ای است و به خصوص یهودیان كه پیامبرانشان در این سرزمین سالها حكومت دینی تشكیل داده اند و تورات این سرزمین به عنوان « ارض موعود » نامیده شده ؛ و همین مطلب باعث تهییج و تحریك یهودیان و توده های مردم یهودی سراسر جهان می شد و از طرفی دیگر این منطقه از قدیم الایام محل عبور و مرور كاروانهای تجارتی بوده است .
تقریباً عموم راههای خشكی و دریایی از هر یك از سه قاره به دو قارة دیگر لزوماً باید از این منطقه بگذرد ، این منطقه معبر اصلی و پر رفت و آمد سراسرتاریخ است و همین مسئله با روحیة مال اندوزی و تجارت پیشه یهود بسیار نزدیكی دارد و یهود از دیر باز به دنبال كاروانهای تجاری و كسب و كار خود ، حضوری جنبی و تقریباً دور از چشم در این منطقه داشت . و در نهایت با توافقنامه بین دیزرائیلی – نخست وزیر انگلستان – وبارون روچلید كه طی آن انگلستان موظف می شد در ازای اعطای وام روچلیدها برای خرید سهام كانال سوئز به دولت انگلستان ورزسالاران یهود را جهت تشكیل یك دولت یهودی در فلسطین -كه مستعمره انگلستان بود – یاری دهد؛ اگر چه دیزرائیلی به عنوان رئیس جمهور انگلستان در این توافقنامه در پی تامین منافع استعماری آن كشور بود اما در واقع به عنوان یك یهودی متعصب و بلكه به عنوان یكی از اولین صهیونیستها در پی نابودی جهان اسلام و ایجاد سیطره جهانی یهود بود .
پس با توجه به اینكه این منطقه از نظر استراتژیك حائز اهمیت است و نیز از لحاظ عمق و گستردگی تمدن مهمترین منطقه جهان است و آنچه امروز به عنوان فرهنگ و تمدن وجود دارد محصول فرهنگ دینی این منطقه است . بنابراین طبیعی است كه قدرتهای عالم به این سرزمین طمع داشته باشند و قطعی است كه اگر قدرتی بخواهد مهمترین نقطه عالم را نقطه شروع حركت به سمت تصاحب همه جهان و سیطره بر تمام گیتی قرار دهد از اینجا شروع كند .