اشکانیان

نبرد حران

نبرد حران

 

نبرد حران

نبرد حران

 

نبرد حران

پیشگفتار
جنگ حران(کاره)، در منطقهای در شمال میانرودان (بینالنهرین)، بین اورفه و راسالعین، بین سپاه ایران و روم رخ داد و با شکست سپاه روم به پایان رسید. در ۶ می(۱۶ اردیبهشت) سال ۵۳ پیش از میلاد، سپاه کراسوس، سردار رومی، با سپاه سورنا، سردار اشکانی (پارتی)، آماده نبرد با یکدیگر شدند و سرانجام در ۱۹ خرداد(۹ ژوئن) چنین سالی پس از یک نبرد خونین، کراسوس سردار رومی کشته شد. از آن زمان تا هفتصد سال بین دو ابرقدرت باستان یعنی روم و ایران اشکانی و ساسانی حالت جنگ و گاهی صلح برقرار بود. تاریخنگاران به سبب کثرت سالهای جنگ بین ایران و روم، به جنگهای ۷۰۰ ساله بین ایران و روم اشاره کردهاند.
انگیزه نبرد
در آن دوران حکومت روم در دست سه «تریوم ویر» بود، یکی ژولیوس سزار، دومی پومپه و سومی کراسوس. سزار توانسته بود با شکست اقوام گل و پومپئوس نیز با پیروزیهای پیشین خود در بالکان وجهه خود را ارتقا دهند در نتیجه کراسوس که در آن زمان فرمانروای سوریه بود کوشید تا بخت خود را با یورش بردن به پارتیان بیازماید. او با وجود مخالفت رُم و با در اختیار داشتن یک سپاه هفت لژیونی و نیرومند و بدون اعلام جنگ در سال ۵۴ پیش از میلادی از رود فرات گذشت. سپس پلی را که بر فرات بود ویران کرد زیرا داستانهایی در مورد جنگ و گریز سواران پارتی و رشادتهای آنان در سپاه روم پیچیده بود و آنها را در وحشتی از پارتها فرو برده بود و کراسوس از فرار سربازانش بیم داشت. کراسوس در آغاز موفقیتهایی به دست آورد و ارتش به او لقب امپراتور داد.البته موفقیتهای او بیش از تاراج روستاها و آبادیهای بیپناه میانرودان چیز دیگری نبود. اُرد دوم فرستادهای نزد کراسوس فرستاد تا دربارهٔ این دشمنی از او توضیح بخواهد و وی مغرورانه پاسخ داد که جواب پارتیان را در سلوکیه خواهد داد. آنگاه فرستاده اُرد دوم پاسخ گفت: اگر در دست من مو می بینید، خاک سرزمین مرا هم خواهید دید.بدین ترتیب جنگ بین این دو ابر قدرت قطعی شد.
آغاز نبرد
با قطعی شدن جنگ، پادشاه اشکانی، فرماندهی ارتش را به سرداری دلاوری به نام سورنا واگذار کرد و خود به ارمنستان رفت تا از فرستادن نیروهای کمکی توسط پادشاه آن سرزمین به روم جلوگیری کند. هنگامی که کراسوس با سپاه ۴۲هزار نفری از لژیونرهای رومی وارد مرز حران (شهری در جنوب ترکیه امروزی و مرز سابق ایران و روم) شد، در مقابل خود سپاه کوچکی از اشکانیان را مشاهده کرد. سورنا که می دانست سپاه مجهز رومی را نمی توان به آسانی شکست داد، دست به یک حیله جنگی زد. او به همراه ۱۰۰۰سرباز در برابر ارتش روم ظاهر شد و ۹۰۰۰هزار کماندار دیگر را در پشت تپه ها پنهان کرد. با حمله لژیونرها، سورنا دستور عقب نشینی صادر کرد تا سربازان رومی در تعقیب آنها وارد محوطه اشکانیان شوند. در این هنگام کمانداران از پشت تپه ها بیرون آمدند و به سوی رومی ها حمله ور شدند. سواران اشکانی با حرکت زیگزاگی، چنان با مهارت تیرها را به سوی لژیونرهای پیاده نظام پرتاب می کردند که به قول پلوتارک پای سربازان رومی را به زمین می دوختند. در این هنگام فابیوس (پسر کراسوس)، به همراه ۱۴۰۰ سوار سنگین اسلحه، به یاری لژیونرها شتافت اما آنها هم کاری از پیش نبردند و عاقبت همگی اسیر یا کشته شدند. کراسوس سعی می کرد با سازماندهی ارتش باقیمانده، حمله دیگری را ترتیب دهد، ناگهان با سر بریده پسرش که روی نیزه ایرانیان بود مواجه می شود. مرگ فابیوس، روحیه سرداران رومی را درهم شکست، به طوری که دیگر نتوانستند در برابر حمله سربازان اشکانی مقاومت کنند و در نهایت جنگ به سود اشکانیان پایان پذیرفت.
اطلاعات:

زمان ۵۳ سال قبل از میلاد
مکان حران(در جنوب شرقی ترکیه)
نتیجه پیروزی قطعی اشکانیان
علت جنگ همسایه شدن قلمرو روم با ایران و وسوسهٔ سرداران رومی برای تصرف ایران

جنگندگان:امپراطوری اشکانیان | امپراطوری روم

 
فرماندهان
سورنا کراسوس ,
پوبلیوس کراسوس
نیروها
۹۰۰۰ سوار کماندار
۱۰۰۰ کاتافراکت
۳۵۰۰۰ لژیونر
۴۰۰۰ سواره نظام
۴۰۰۰ پیاده نظام سبک
تلفات
بسیار اندک
(۲۰۰ نفر کشته وزخمی)
۲۰۰۰۰ کشته
۱۰۰۰۰ اسیر
۴۰۰۰ زخمی

 

لینک مطل در انجمن:

http://forum.tarikhfa.ir/thread5064.html

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *